Ülkemizde “Kitap Sanatları” da diyebileceğimiz Türk El Sanatları’nın eğitimi, Enderun-i Hümayundan sonra, 1915 yılında hattatlar mektebinin kuruluşu ile gerçekleşir. 1926’ya kadar faaliyetlerini sürdüren okul, bu tarihde yürürlüğe giren “Öğretim Birliği Kanunu” ile; önce “Şark Tezyini Sanatlar Mektebi”, 1936’da da “Türk Tezyini Sanatlar Şubesi” adı altında Güzel Sanatlar Akademisi’ne bağlanır. İsmi daha sonra “Türk Süsleme Bölümü” olarak değiştirilir.

Tezhip, Tezyini Arap Yazısı, Türk Ciltçiliği, Türk Kalıplar Yapımı, Ebru ve Ahar, Minyatür, Türk Çini Nakışları, Kıymetli Taşlar Üzerine Kakma, Altın Varak Üretimi, Halı Nakışlar, Sedef Kakmacılığı, Lake sanat dallarını içeren Bölüm’de zamanın en kudretli hocaları görev alırlar. 1954 yılına kadar orta öğretim düzeyinde eğitim veren Bölümde elli kadar öğrenci vardır. Bu arada, çeşitli nedenlerle ayrılan öğretim elemanlarının yerlerine yenileri atanmayınca; sanat dallarının sayıları tezhip, minyatür, yazı, cilt ve çini olmak üzere beşe kadar düşer. Bunun sonucunda Bölüm, yüksek öğrenim vermek üzere “Yüksek Dekoratif Sanatlar Bölümü” ile birleştirilir ve mezunlarını vermeye başlar. Bir süre sonra, öğrencilerin başka branşları seçmeleri sonucu Bölüm öğrencisiz kalır. Bu durum senelerce sürer ve nihayet Senato’nun 7.10.1976 tarih 30/5 sayılı kararı ile; Tezhip, Minyatür, Lake, Türk Ciltciliği, Çini ve Ebru, Hat sanat dallarından oluşmak üzere Bölüm yeniden açılır.

Geleneksel Türk Sanatları Bölümü, Akademi 1982’de Mimar Sinan Üniversitesi haline getirildikten sonra ilave olunan Halı-Kilim-Eski Türk Kumaşları Anasanat Dalı ile birlikte beş anasanat dalı olarak eğitimine devam etmektedir.